ماه رمضان،ماه سرنوشت

ماه رمضان،ماه سرنوشت

ماه رمضان،ماه سرنوشت

نسیم رحمت حق از لای درختان بهشت می آید

نسیم رحمت حق از لای درختان بهشت می آید

از مناره های بلند عرش، ندای ملکوتی
«شَهْرُ رَمَضانُ الَّذی اُنْزِلَ فیهِ الْقُرآنْ...، »، بلند است.

تمام کائنات، از شمیم یاس های بهشتی، سرریز می شوند.
دوباره همه سرها، رو به آسمان بلند می شوند
و این بیدار شدن از خواب زندگی، احیای درختان خزان کشیده
در بهار طبیعت را یادآور می شود؛

این بهارِ قرآن و رویش سبزه های خوشرنگِ خلوص
و ایمان و آن بهار، و برآمدن گل های صحرایی، هردو،
سیر به سوی جنبش و گذر از سکون و سستی است.

خدایا! در این ماه، مرا از بند عبادت بی تفکر و تأمل رهایی
بخش و روزه دل را نصیبم کن که عیار و ارزش آن، به اندیشه و تفکر است.

خدایا! روزه شکم را بهایی نیست؛
که رنجی است بی گنج، و خاکی است بی بذر.

امام علی علیه السلام :
«صِیامُ الْقَلْبِ عَنِ الْفِکْرِ فی الْاَثامِ أفْضَلُ مِنْ صِیامِ الْبَطْنِ عَنِ الطَّعامِ.»
«روزه دل، از اندیشیدن به گناهان، برتر از روزه شکم، از غذاخوردن است.»

منسیه علیمرادی

نسیم رحمت حق از لای درختان بهشت می آید

نسیم رحمت حق از لای درختان بهشت می آید

از مناره های بلند عرش، ندای ملکوتی
«شَهْرُ رَمَضانُ الَّذی اُنْزِلَ فیهِ الْقُرآنْ...، »، بلند است.

تمام کائنات، از شمیم یاس های بهشتی، سرریز می شوند.
دوباره همه سرها، رو به آسمان بلند می شوند
و این بیدار شدن از خواب زندگی، احیای درختان خزان کشیده
در بهار طبیعت را یادآور می شود؛

این بهارِ قرآن و رویش سبزه های خوشرنگِ خلوص
و ایمان و آن بهار، و برآمدن گل های صحرایی، هردو،
سیر به سوی جنبش و گذر از سکون و سستی است.

خدایا! در این ماه، مرا از بند عبادت بی تفکر و تأمل رهایی
بخش و روزه دل را نصیبم کن که عیار و ارزش آن، به اندیشه و تفکر است.

خدایا! روزه شکم را بهایی نیست؛
که رنجی است بی گنج، و خاکی است بی بذر.

امام علی علیه السلام :
«صِیامُ الْقَلْبِ عَنِ الْفِکْرِ فی الْاَثامِ أفْضَلُ مِنْ صِیامِ الْبَطْنِ عَنِ الطَّعامِ.»
«روزه دل، از اندیشیدن به گناهان، برتر از روزه شکم، از غذاخوردن است.»

منسیه علیمرادی

نسیم رحمت حق از لای درختان بهشت می آید

نسیم رحمت حق از لای درختان بهشت می آید

از مناره های بلند عرش، ندای ملکوتی
«شَهْرُ رَمَضانُ الَّذی اُنْزِلَ فیهِ الْقُرآنْ...، »، بلند است.

تمام کائنات، از شمیم یاس های بهشتی، سرریز می شوند.
دوباره همه سرها، رو به آسمان بلند می شوند
و این بیدار شدن از خواب زندگی، احیای درختان خزان کشیده
در بهار طبیعت را یادآور می شود؛

این بهارِ قرآن و رویش سبزه های خوشرنگِ خلوص
و ایمان و آن بهار، و برآمدن گل های صحرایی، هردو،
سیر به سوی جنبش و گذر از سکون و سستی است.

خدایا! در این ماه، مرا از بند عبادت بی تفکر و تأمل رهایی
بخش و روزه دل را نصیبم کن که عیار و ارزش آن، به اندیشه و تفکر است.

خدایا! روزه شکم را بهایی نیست؛
که رنجی است بی گنج، و خاکی است بی بذر.

امام علی علیه السلام :
«صِیامُ الْقَلْبِ عَنِ الْفِکْرِ فی الْاَثامِ أفْضَلُ مِنْ صِیامِ الْبَطْنِ عَنِ الطَّعامِ.»
«روزه دل، از اندیشیدن به گناهان، برتر از روزه شکم، از غذاخوردن است.»

منسیه علیمرادی

التماس دعا

التماس دعا

التماس دعا

لبیک به دعوت محبوب

لبیک به دعوت محبوب

بارالها! عهدی را که با تو از ازل بسته ام، به آتش گناه شکسته ام.
به گذشته که نگاه می کنم، از پروانه جانم، خاکستری بیش به جا نمانده است.

اکنون که درهای آسمان، رو به باز شدن است
حلاوت روزه را به اعضا و جوارحم بچشان؛

به چشمم که جز تو را نبیند و گوشم که جز تو را نشنود؛
که بوی زخم کهنه گناه، مرا ناامید از استشمام بوی تو کرده است.

در بگشای که در میهمانی تو، هر آنچه هستم، باز آورده ام
که تو خود دعوتم کرده ای، یا غفّار الذّنوب!

رزیتا نعمتی