زندگی...

زندگی بافتن یک قالیست،

نه همان نقش و نگاری  که خودت می خواهی،

نقشه را اوست که تعیین کرده

تو در این بین فقط می بافی

نقشه را خوب ببین!                                                                                                    نکند آخر کار قالی زندگیت را نخرند...

امید...

 

 روزگارا:

  تو اگر سخت به من میگیری،

  با خبر باش که پژمردن من آسان نیست،

  گرچه دلگیرتر از دیروزم،

  گر چه فردای غم انگیز مرا میخواند،

  لیک باور دارم دلخوشیها کم نیست

  زندگی باید کرد...!

مبنای هم دلی

مبنای هم دلی

اینکه چطور شد که انسان ها در کنار هم جمع شدند و زندگی گروهی را در پیش گرفتند، بماند. 

به هر حال ما امروز در جامعه ای از انسان های مختلف و در بین 

افکار، اندیشه ها و نگاه های متفاوت زندگی می کنیم. آنچه در این میان بسیار

مهم است میزان سلامت و درستی رابطه ای است که ما با آدم های اطرافمان

و با اندیشه هانگرش ها و افکار آنها داریم.

ما در میان جمع و همراه با آن باید راهی را برویم که پایان 

خوشی داشته باشد، ولی انسان های اطراف ما، همه با یک سرعت، به یکسو و

به سمت یک هدف نمی روند، پس ما به یقین با همه آنها همسو نخواهیم بود.

مهم این است که بدانیم با چه کسانی همسوییم و با چه کسانی مخالف؟

و اینکه بدانیم روابط ما با اطرافیانمان بر چه مبنایی و چه اصل و اساسی است؟ 

چرا دوستی می کنیم و چرا دشمن می شویم؟

با چه کسانی دوستیم و با چه کسانی دشمن؟

بی شک، هدفی که ما به آن چشم دوخته ایم، مقصدی که به سویش می رویم

و راهی که در پیش گرفته ایم، مبنایی استوار در دوستی، همراهی و رابطه ما

با انسان های اطرافمان خواهد بود.

آرام زندگی کن

آرام زندگی کن...

هیچ چیز در این جهان چون آب، نرم و انعطاف پذیر نیست.
با این حال برای حل کردن آنچه سخت است، چیز دیگری ‌یارای مقابله با آب را ندارد.
نرمی بر سختی غلبه می کند و لطافت بر خشونت.
همه این را می دانند ولی کمتر کسی به آن عمل می کند.
انسان، نرم و لطیف زاده می شود و به هنگام مرگ خشک و سخت می شود.
گیاهان هنگامی که سر از خاک بیرون می آورند نرم و انعطاف پذیرند
و به هنگام مرگ خشک و شکننده.
پس هر که سخت و خشک است، مرگش نزدیک شده
و هر که نرم و انعطاف پذیر، سرشار از زندگی است.
آرام زندگی کن!
هرگز با طبیعت‌ یا همجنسان خود ستیزه مکن و گزند را با مهربانی تلافی کن.

 

کتاب: «تائو ت ِ چنگ»

نوشته: لائوتسه

 

درس معلم

درس معلم 


در کلاس روزگار

درسهای گونه گونه هست

درس دست یافتن به آب و نان

درس زیستن کنار این و آن

درس مهر

درس قهر

درس آشنا شدن

درس با سرشک غم ز هم جدا شدن

در کنار این معلمان و درسها

در کنار نمره های صفر و نمره های بیست

یک معلم بزرگ نیز

در تمام لحظه ها تمام عمر

در کلاس هست و در کلاس نیست

نام اوست : مرگ

و آنچه را که درس می دهد

زندگی است

فریدون مشیری