بهترین اخلاق...

جرعه ای نور...

قالَ علی بن موسی الرضاعلیه السلام:

الْمُسْتَتِرُ بِالْحَسَنَةِ یَعْدِلُ سَبْعینَ حَسَنَةٍ، وَالْمُذیعُ بِالسَّیِّئَةِ
مَخْذُولٌ، وَالْمُسْتَتِرُ بِالسَّیِّئَةِ مَغْفُورٌ لَهُ.

امام علی بن موسی الرضا علیه السلام فرموده اند:

انجام دادن حسنه و کار نیک به صورت مخفى ، معادل هفتاد
حسنه است ؛ و آشکار ساختن گناه و خطا موجب خوارى و پستى مى گردد 
و پوشاندن و آشکار نکردن خطا و گناه موجب آمرزش آن خواهد بود.

وسائل الشّیعة : ج 16، ص 63، ح 20990.

اربعین، میوه عاشورا

اربعین، میوه عاشورا

السّلامُ عَلیکَ یا ابا عَبدِالله

سلام بر اربعین امسال!

سلام بر اربعینی که در بلندترین شب سال واقع شده تا لحظه ای بیشتر
به یاد روشنیِ شمع‏ گونه آسمانیان بسوزیم 
و اشک بریزیم برای فاصله‏ های خود و آن مصیبت عظمی!

خوشا زندگی در این گریستن و مردن‏های پیاپی!
خوشا گریستن برای داغ‏های زینب علیهاالسلام ، 
برای مصیبت‏های سجاد علیه‏السلام ،
برای بی‏تابی بچه‏ های آسمان!

سلام بر اربعین که عاشورایی دیگر از گریه را برای ما به راه می‏اندازد!

من برای گریستن، به آغوشت محتاجم، 
ای اربعین!!

"آیه های انتظار"

التماس دعــــــــــــــــــــــــــــا

سلام بر محرم ماه عاشقی

باز هم محرم و یک دنیا اشک و عشق و عبرت.
باز هم کربلا و سرزمینی که تمام هستی به گردش طواف می‌کنند
و باز هم عاشورا و یک روز به وسعت تمام روزهای خدا.
به محرم که می‌رسی عاشورا را به یاد می‌آوری و
حسین را، عباس را،اکبر را،
اصغر را، قاسم را
و...
زینب را...

به محرم که می‌رسی، عطش را به یاد می‌آوری
و رشادت را و شجاعت را
و حمیت را و ولایت‌مداری را
و ایثار را و شهادت را
و...
اسارت را...

به محرم که می‌رسی ،
روزهایت را همسایه‌ شیرمردان میدان کربلا
و شب‌هایت را در کنار خیمه‌های ذکر و مناجات و دعا
باش تا همیشه کربلایی باشی.

به محرم که می‌رسی،
سوگوار عزیز فاطمه(س) می‌شوی و سینه‌زن
و زنجیرزن ثارالله و اشک برگونه‌هایت پرپر می‌شود.
به خود ببال که خدا خیرخواه توست،
که صادق آل محمد می‌فرماید:
«من اراد الله به الخیر فقذف فی قلبه حب الحسین
وحب زیارته»
«هر کس خدا برایش خیر بخواهد محبت حسین
و شوق زیارت او را در دلش می‌گذارد.»
به خود ببال که عاشق و شیفته‌ حسینی
و عشق به حسین خیمه‌ همیشه افراشته در جان توست،
خیمه‌ای به وسعت همه‌ هستی،
خیمه‌ای به بلندای همه‌ آسمان‌ها و کهکشان‌ها،
با خوانی گسترده از عطش که
تشنگی بشریت را خاتمه خواهد داد.
هرگز مباد بی این عشق زندگی کنیم
و بی این محبت بمیریم.

 

التمـــــــــــــاس دعـــــــــــــا

تجدید پیمان

تجدید پیمان

و امروز، با تو ای غدیر، پیمان خواهیم بست.
پیمانی که آخرین بندهایش ترجمان اکنون ماست!
پیمان انتظار!

که رسول خدا(ص)، خود پنجره انتظار را!
بر روی مشتاقان گشود

و به صبح ظهور، بشارت فرمود.

و آنان که خود را فرا روی این پیمان مسئول یافتند، همچو نسیم

از فراز دشت ها گذشتند و آفاق را از یاد مهدی (عج) عطر آگین ساختند.
ما نیز با تو پیمان خواهیم بست.

 منبع آیه های انتظار

در امان ولایت تو...

در امان ولایت تو...

این ردای عصمت، این خلعت موزون امامت
چه برازنده است بر قامت خیبرشکنِ تو!

این بزم شادمانی و تبریک، این عید مودّت و سرور

چه شکوهی دارد در پای دامان تو!

آه، امیر یگانه عدالت و امانت، خوش به روزهای از این پس

که به یمن تو در تقویم هستی سبز می شوند و تا 

قیامت از تو، با نام تو در امانِ ولایتند!

عرشیان، نام تو را دست به دست می برند و دست افشانی می کنند.

گوش کن؛ رامشگرانِ ملکوت، تو را صدا می زنند:

ای قبای پادشاهی راست بر بالای تو

زینت تاج و نگین از گوهر والای تو...

منبع: آیه های انتظار

باران من

باران من

کدام دست نوازشگر مثل دستهای تو گرد و غبارغم و غصه از این دل گرفته می زداید ؟

کدام صمیمی مهربان مثل تو می تواند با لبخند خویش دلها را به امید پیوند بزند ؟

کدام ابر سخاوتمند مثل تو سرسبزی و نشاط را به خاک تشنه ، ارزانی می کند ؟

یک نگا ه تو کافی است تا کویر به سرسبزی بنشیند و غنچه ها بخندند.

با یک اشاره ی تو درخت سیب ، به بار می نشیند و انارها ترک بر می دارند.

در زیر سایبان چشمان توست که ستاره ها چشمک می زنند و رودها به خروش می آیند.

هستی برای تو تعظیم می کند و آدمی ، مضطر و مضطرب
چشم انتظار صبحی است که شب ندارد.

ای همواره آرامش با تو!
این دلهای پر از اضطراب و اضطرار را به آرامش پیوند بزن.

دیگر چه بگویم ؟ وقتی همه ی حرفهایم را می دانی.

دیگر نجوا برای چه ؟ که واژه واژه هایم را می شناسی ؟

دیگر چه اصراری ؟ وقتی قلبم را تصرف کرده ای.

این کلمات سیاه ، ترجمان رازهایی است که با تو می گویم.

این جملات مبهم ، شعله های آتش این درون سوخته است

و گرنه تو که به من از من آشناتری.

اگر با این حروف مقطع و این واژه های لال ، با تو به زمزمه می نشینم برای

آن است که می دانم صدایم را می شناسی و می دانی پشت این پژواک لرزان

درونم یک جهان امیدواری ، پنهان شده است.

به راستی کدام زمزمه ، بی تو به ثمر می نشیند و کدام امن یجیب

بی آمین تو مستجاب می شود ؟

تو راز نورانی اینهمه آرزویی و گرنه من کجا و اینهمه امید کجا ؟

تو سر چشمه ی بیکرانه ترین اقیانوس محبتی و گرنه من کجا و اینهمه طلب کجا ؟

تشنه ام

مثل خاک ، باران را

تشنه ام

مثل کودکی ، مهر مادر را.

تشنه ام

مثل غنچه ای ، نور آفتاب را.

پس

باران من!

ببار

آفتاب من!

بتاب

مهربان من!

به نوازشی

مرا رو به راه کن.