تنهایی...تو...خدا

انسان،میهمان دنیا

همراهی های ثمربخش

همراهی های ثمربخش

هر کدام از ما در هر گوشه ای از جامعه انسانی
که زندگی می کنیم، جزء طیف خاصی از جامعه ایم.

افکار و اندیشه ها، رفتارها و گفتارها و حتی نوع پوشش ظاهری و
آداب خاص رفتاریِ ما، ما را در شمار گروه خاصی از جامعه قرار می دهد.

ارتباط ما با افراد دیگر و دوستی ها و همراهی هایمان با
دیگران، می تواند بیانگر اندیشه ها و اهداف ما باشد.

اینکه ما با چه کسانی همراهیم و چه کسانی را به دوستی خود
انتخاب می کنیم، بدان معناست که ما با آنها همسوییم، یک هدف را برگزیده ایم.

در اندیشه، مخالف آنها نیستیم و در راهی متفاوت از آنها قدم نگذاشته ایم.

پس بجاست اگر به دوستی ها و دشمنی ها، رابطه ها و همراهی هایمان دقیق تر
نگاه کنیم و به اصولی بیندیشیم که ما را به سوی روابطی سالم و
دوستی هایی مفید با آینده ای روشن هدایت کند.

مبنای هم دلی

مبنای هم دلی

اینکه چطور شد که انسان ها در کنار هم جمع شدند و زندگی گروهی را در پیش گرفتند، بماند. 

به هر حال ما امروز در جامعه ای از انسان های مختلف و در بین 

افکار، اندیشه ها و نگاه های متفاوت زندگی می کنیم. آنچه در این میان بسیار

مهم است میزان سلامت و درستی رابطه ای است که ما با آدم های اطرافمان

و با اندیشه هانگرش ها و افکار آنها داریم.

ما در میان جمع و همراه با آن باید راهی را برویم که پایان 

خوشی داشته باشد، ولی انسان های اطراف ما، همه با یک سرعت، به یکسو و

به سمت یک هدف نمی روند، پس ما به یقین با همه آنها همسو نخواهیم بود.

مهم این است که بدانیم با چه کسانی همسوییم و با چه کسانی مخالف؟

و اینکه بدانیم روابط ما با اطرافیانمان بر چه مبنایی و چه اصل و اساسی است؟ 

چرا دوستی می کنیم و چرا دشمن می شویم؟

با چه کسانی دوستیم و با چه کسانی دشمن؟

بی شک، هدفی که ما به آن چشم دوخته ایم، مقصدی که به سویش می رویم

و راهی که در پیش گرفته ایم، مبنایی استوار در دوستی، همراهی و رابطه ما

با انسان های اطرافمان خواهد بود.

ایمان...

ایمان...

امام صادق (ع): ایمان، سراسر عمل است و گفتار برخی از آن عمل.

کافی ج 2 ص33

رسول الله (ص): برترین ایمان آن است که بدانی خداوند هر کجا باشی با توست.

کنز العمال ح66

  

امام علی (ع): ایمان هیچ بنده ای راستین نمی­شود مگر زمانیکه اعتمادش به آنچه نزد خداست از اعتمادش به آنچه در دست خود دارد بیشتر باشد.

شرح نهج البلاغه ج19 ص216

رسول الله (ص): هیچکس حقیقت ایمان را کامل نمی­کند مگر آینکه جدال لفظی را رها کند، هر چند حق با او باشد.

بحارالانور ج 2 ص 138

         

امام علی (ع): ایمان هیچکس کامل نمی­شود مگر هر که را خدا دوست دارد دوست داشته باشد و آن که را خدا دشمن دارد شمن داشته باشد.

شرح نهج البلاغه ج18ص51

 

از امام صادق(ع) درباره آنچه ایمان را در بنده استوار می­کند سؤال شد، حضرت فرمود: آنچه استوارش می­کند تقوا و پارسایی است و آنچه بیرونش می­برد طمع و آزمندی است.

وسائل الشیعه ج20 ص358

هیچگاه...

باوری محال،کاش چشم دل باز می کردیم

باوری محال

زمین خلق می شود، با کوه و دریا و جنگل و با همه موجودات کوچک و
بزرگش، و آسمان در اطراف آن، در میان منظومه ای پر از ستاره و
سیاره و در میان کهکشانی که گویا بی انتهاست.

میلیون ها سال می گذرد و گردونه هستی می گردد و در هر لحظه از این
زمان دراز، همه ذرات عالم هستی، هر یک به کاری و وظیفه ای در تکاپوی بودن
سر به کار خود نهاده و مدار هستی خود را می پوید.

همه در نظمی معیّن و قدری مشخص؛
نه ذره ای نا همگونی و نه اندکی بی نظمی.

تو هیچ باورت می شود که این گذر با عظمت و این حرکتِ شگرفِ
همگون، رو به سوی هدفی نباشد و مقصدی را نجوید؟

باورت می شود که تصادفی، جرقه ای و برخوردی این همه
را چنین همگون و بی هیچ خدشه پدید آورد و سالیانی به تصادف در
پی تصادف بگذراند و رو به کمال بکشاند و پس از آن دیگر هیچ؟

کیست که باور کند هستی، بازیچه ای است بیهوده و بی هدف
که به تصادف پدید آمده؛

کاش چشم دل باز می کردیم1

رفتن به بهشت...

هیچ انسانی دوست ندارد بمیرد، اما همه آنها دوست دارند به " بهشت " بروند...

اما ای انسانها... برای رفتن به " بهشت"  اول باید مرد...