کارد مصیبت به استخوان صبوری رسیده است
” الیس الصبح بقریب “
آیا صبح نزدیک نیست ؟ (انتهای آیه ۸۱ سوره هود)
ای مطلع تمام غزلهای گمشده !
ای یوسف همه یعقوب های مظلومیت و انتظار !
ای امام مبین !
ای تجلی حضور خدا در زمین !
افسار گسیخته جهان، در به در به دنبال دستهای تو می گردد و روح زخم خورده انسان، ظهور تو را انتظار می کشد.
اگر نه اکنون، پس کی ؟ اگر نه در اینجای زمان، پس در کجا ؟
کارد مصیبت به استخوان صبوری رسیده است.
ما از ازل به امید آمدن تو زیسته ایم. ما سلسله ستمهای عالم را با اتصال به حلقه انتظار تو تاب آورده ایم.
در همه شبهای سیاه، ما تاب ماندن از گیسوی تو گرفته ایم.
در کوره راههای لغزنده قرنها، ما سوی چشم از سرمه انتظار تو ستانده ایم.
اکنون دیگر قصه صبر به سر رسیده است و ته مانده های طاقت تمام شده است ،
این زخم کهنه انتظار ، تنها با مرهم ظهور التیام یافتنی است . . .
. . . بیا ای عزیز زهرا...
اللهم عجل لولیک الفرج . . .
امام صادق(ع):
« مَنْ سَرَّ اَنْ یَکُونَ مِنْ اَصْحابِ القائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلُ بِالْوَرَعِ وَ‌مَحاسِنِ الْاَخْلاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَاِنْ ماتَ وَ قامَ القائمُ بَعْدَهُ کانَ لَهُ مِنَ‌الأَجْرِ مِثْلُ اَجْرِ مَنْ اَدْرَکَهُ »
«هر کس دوست دارد از یاران حضرت قائم (عج) باشد پس منتظر ظهور او باشد و اگربه راستی منتظر ظهور آن حضرت است به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار کند و چنانچه این شخص پیش از قیام حضرت قائم (عج) بمیرد، پاداش کسی را دارد که حضرت را درک می‌نماید».
منبع: بچه های اهل قلم
من گوسفند نیستم
