...
سه شنبه, ۲۸ خرداد ۱۳۹۲، ۰۷:۵۱ ب.ظ
عمق فاجعه آنجاست که نه می توانی واقعیت را بگویی؛
و نه می توانی از آن فرار کنی ....
یک درد عمیق؛ برا ی همیشه در زندگیت می ماند و آزارت می دهد ...
یکی که پاک آمده و پاک رفته ....
و نمی داند چه به جای گذارده ....
اشکهایم بدرقه راهت ....
و آهم تا ابد سینه سوزم ....
دنیا قفس طلایی بیش نیست...
میدانم هر چیزی که اتفاق می افتد دلیلی دارد،
اما گاهی آرزو می کنم که کاش می دانستم آن
دلیل چه بود!