خدایا!
میدانی که گونه هایم به نوازش ملایک محتاج است
و بی کوثرت، هیچ آبی تشنگی روحم را فرو نخواهد نشاند.
بی نور مهربانیت، نگاه سردرگمم به سیاهی خواهد رسید.
میدانم بی مساعدت تو، خوابی سنگین،
گوشهایم را و قلبم را خواهد ربود.
خدایا! تازه زبان گنگم با تو حرف زدن را می آموزد
و دستهایم، کورمال کورمال به دروازه های اجابتت میرسد.
خدایا! به تو پناه میبرم از چشمهایی که دوباره گمت کنند
و از دستهایی که رهایت سازند.
خدایا! به تو پناه میبرم از جذام بی تفاوتی
که دوباره به سراغم بیاید.
به تو پناه میبرم از آنچه
از درگاهت رانده شده است.
تو را به هر آنچه خوب است،
برای روز مبادایم بمان که بی تو پوچ خواهم بود.
خدایا! خوی رمضانی ام را از من مگیر.
----------------------------------------
دوری تو برایم سخت است، ای مونس من
«السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ قَرِینٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً وَ أَفْجَعَ فِرَاقُهُ مَفْقُوداً»
خداحافظ ای همراه من که ارزش تو بالا بود و اکنون که میروی دلم را به درد
می آوری. فراق تو برای من بسیار دردناک است.
«اللّهُمّ اسْلَخْنَا بِانْسِلَاخِ هَذَا الشّهْرِ مِنْ خَطَایَانَا، وَ أَخْرِجْنَا بِخُرُوجِهِ
مِنْ سَیّئَاتِنَا، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَسْعَدِ أَهْلِهِ بِهِ، وَ أَجْزَلِهِمْ قِسْماً فِیهِ، وَ أَوْفَرِهِمْ حَظّاً مِنْهُ.»
خدایا، با بیرون رفتن این ماه، ما را از گناهانمان بیرون آور،
و همراه خارج شدنش ما را از بدیهامان خارج ساز.
و ما را از خوشبختترین اهل این ماه بوسیله این ماه،
و از پرنصیبترین ایشان در این ماه و از بهره مندترین ایشان در این ماه قرار ده .
فرازهایی از دعای 45 صحیفه ی سجّادیه در وداع با ماه مبارک رمضان
